Αναφορά σε ένα δάκρυ!

"Η ζωή λέει παραμύθια με άσχημο τέλος"

έγραψε η σοφή γιαγιά Αντιγόνη και είναι αλήθεια.
Θέλω να πω μια ιστορία εδώ και πολύ καιρό,
που μέχρι χθες διασκέδαζε η ψυχή μου όταν τη σκεφτόμουν,
σήμερα όμως είναι μαύρη.
Όλα ξεκίνησαν από ένα σχόλιο σε μία ανάρτηση 

και μία διαδικτυακή επαφή εξελίχθηκε σε πραγματική φιλία.


Αγαπημένε μας Γκιώνη!

 Σε συνάντησα στο blog της logia  
και μετά από σχετική αναδρομή στις αναρτήσεις σου, 
μία εικόνα σου ήταν αφορμή να σε βάλω στα αγαπημένα.
Ξέρεις πώς γίνεται, ψάχνεις να δεις αν οι κύκλοι μπορούν να ακουμπήσουν.
Μέχρι τότε τα σχόλια στα blogs ήταν η μόνη επαφή μας.
Όταν  βρέθηκε ο γιος μου στο νοσοκομείο.......και το διάβασες,

μου έγραψες σαν στοργικός πατέρας που ήσουν:

"Γκιωνης είπε...
    . Με πρόλαβε η "καλημέρα".
    . Όταν έβγαζες την φωτογραφία τής λουομένης σού είπα ήμουν σε απόσταση το πολύ 100 - 200 μέτρων. Για ό τι χρειαστείς από εδώ επάνω, στείλε ένα μήνυμα. Μπορεί αυτό που θέλεις να είναι πολύ πιό εύκολο, και να δώσει περισσότερη χαρά σε μένα από όσο "υποχρέωση" σε σένα ! ! !

    . Έτσι κι αλλοιώς σού χρωστάω ήδη, από όσα μού δίνεις με τις αναρτήσεις σου ! ! !
    . Σε ένα e-χωριό είμαστε, μπορούμε κάπου κάπου να συμπαραστεκόμαστε ο ένας στον άλλο
    . Σε τέτοιες περιπτώσεις φαίνονται, ( και το απολαμβάνουν ) οι e-φίλοι !
    9 Ιουνίου 2010 10:00 π.μ."

Έτσι ήθελες και εσύ κάποιος να προσέχει την λατρεμένη σου κόρη

που σπούδαζε μακριά σου.
 Αργότερα στην απονομή της κόρης μου συμμετείχες με χαρά στη χαρά μας

και κουβάλησες του κόσμου τα καλά
με προσμονή και όνειρα για την πολυαγαπημένη σου κόρη.

Εκεί, κουβέντα στη κουβέντα..........

-Είχα ένα φίλο συμφοιτητή από τη Χαλκίδα, είπες, 
θυμάμαι έτρωγε κάτι περίεργο. Σαρδέλες με ..........

-Αποκλείεται........!!!!!!!      Ο Γιώργος;;;;;;;;;;;

Είναι κουμπάρος μας....... κάτι παραπάνω.  Είναι αδελφικός μας φίλος!!!!!!!!!!!

Μείναμε όλοι άφωνοι............τέτοια σύμπτωση!!!!!!!

Έβγαλες τα γυαλιά σου και σκούπισες ένα δάκρυ,
από την έκπληξη, τη σύμπτωση, την ανάμνηση των φοιτητικών σας χρόνων.

Από εκείνη τη στιγμή ισχυροποιήθηκε ένας φιλικός δεσμός

και σε κάθε μας συνάντηση όπου καμαρώναμε τα παιδιά μας,

 -ας φώναζε ο φύλακας απαγορεύεται η φωτογραφία-

στήναμε σενάρια πώς θα κάνουμε την έκπληξη στο Γιώργο,
τον συνονόματο συμφοιτητή σου,
να σε δει μπροστά του ξαφνικά μετά από τόσα χρόνια.


Εχθές πήγα στον φίλο μας, του μίλησα για σένα και πίνοντας τσικουδιές,
του είπα ένα παραμύθι με άσχημο τέλος.


 Βαθειά συναισθηματικός και υπεύθυνος.
Πρόθυμος και αλληλέγγυος.
Πρόσχαρος και γελαστός.
Δοτικός και γενναιόδωρος.
Ευαίσθητος και ευσυγκίνητος.
Οραματιστής και ονειροπόλος.
Μαχητής και αγωνιστής.
Ευγενική ψυχή.
Ακέραιος άνθρωπος.
Στοργικός πατέρας.
Γνήσιος φίλος.
 Αυτά διέκρινα σε σένα και ήταν σε όλο τους το μεγαλείο.




Δεν θέλω να δεχτώ ότι έφυγες από τη γειτονιά μας.
 Ότι μετακόμισες τόσο..................αλλού.

Καλέ μου φίλε Γκιώνη

ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ

Συναντηθήκαμε και ήπιαμε καφέ....

Περπατήσαμε παρέα 

και ευγενικά περίμενες να φωτογραφίσω εδώ και εκεί.

 Είδαμε το ηλιοβασίλεμα

και φθάσαμε ως εδώ συζητώντας.

Στην επιστροφή είδαμε το ζευγάρι να χορεύει.

Σου είπα ότι θα ήθελα να γνωρίζω τανγκό

και μου είπες "ποτέ δεν είναι αργά"

Μετά ανεβήκαμε στους φίλους σου στα κάστρα.

Ήπιαμε κρασί, κουβεντιάσαμε, γελάσαμε........τι όμορφα που ήταν.

"Πώς καταφέρνει να με θυμώνει......" μου είπες.

Φίλε μου Γκιώνη, μου φαίνεται απίστευτο.

Το είδα πριν λίγο σε ένα "τοίχο" και δεν το πίστευα.

Δεν ήθελα να το πιστέψω, έψαχνα να βεβαιωθώ ότι δεν ήσουν εσύ.

Μάταια.

Δεν πρόλαβες να κάνεις την έκπληξη στον συμφοιτητή σου εδώ.

Τώρα θα του κάνεις την πιο μεγάλη έκπληξη με τον χαμό σου.

Τώρα θα του μιλήσω, θα του πω πόσο μικρός είναι ο κόσμος,

μέσα στον αχανή κόσμο των bloggers να πέσω πάνω σου.

Θα του πω πόσο συγκινήθηκες όταν σου μίλησα γι αυτόν.

Όπως συγκινημένη είμαι κι εγώ τώρα, αλλά από βαθειά λύπη.

Ένα μαγικό χαλί σε πήρε χωρίς επιστροφή.

 Τα έχω χαμένα, δεν το πιστεύω.

 

Ήσουν ο μόνος που θυμάμαι το πρώτο μου σχόλιο στο blog του

και έμελε αργότερα να σφίξουμε τα χέρια.

Εκείνη η φλοκάτη με μάγεψε.

 Στην όμορφη κόρη σου μια αγκαλιά και μια φροντίδα,

όπως ήθελες και εσύ να φροντίζεις και να βοηθάς τους άλλους.

Τρυφερέ ευγενικέ αγαπημένε μου φίλε Γκιώνη

Σε αποχαιρετώ με ένα λουλούδι και ένα δάκρυ.

 ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ

Μπουγαρίνι - Γκραντούκα

Παρατηρώ ότι η ανάρτηση με την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα είναι μακράν

 "Το μπουγαρίνι της Κατερίνας"
προφανώς για τις σχετικές πληροφορίες που αναζητά κάποιος.
Θα ήθελα να δώσω μερικές ακόμα από διάφορα sites
και από προσωπική εμπειρία.

 Γιάσμινον το σαμπάκ (Jasminum sambac).
 Ίασμος ο αραβικός
τόσο στην απλή (μπουγαρίνι, φούλι)
 όσο και στην διπλανθή μορφή  (γκραντούκα)
– από τη γαλλική του ονομασία Grand Duke de Toscane-.
 Είδος γιασεμιού με μεγάλα αρωματικά μονά ή διπλά λουλούδια
που εμφανίζονται από νωρίς την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο.




Είναι φυτό ευαίσθητο στο κρύο και απαιτητικό σε ήλιο.
Θέλει συχνό αλλά λίγο πότισμα σε ένα καλό μείγμα χώματος,
 από τύρφη, περλίτη και άμμο για καλή στράγγιση,
 καθώς οι τριχοειδείς ρίζες του σαπίζουν εύκολα.
Αν και έχει ξηλώδη κορμό χρειάζεται στήριξη και χαλαρό δέσιμο με πανί
για να μη πληγωθεί ο κορμός μεγαλώνοντας .
Κλαδεύουμε στο τέλος του χειμώνα
ώστε την άνοιξη να πετάξει περισσότερους βλαστούς.
Αν αφήσουμε τις κορυφές ψηλώνει ανεξέλεγκτα. Αν τις κλαδέψουμε
φουντώνει,  αποκτά πλούσιο φύλλωμα και ανθοφορεί περισσότερο.

Μετά το απάνθισμα κόβουμε στο σημείο γιατί θα πετάξει νέο βλαστό.




Τα φύλλα του θέλουν προσεκτικό καθάρισμα από την σκόνη και τα παράσιτα
που δημιουργούνται χαμηλά στον κορμό και στο κάτω μέρος των φύλλων.
 Αντιμετωπίζουμε αυτό το πρόβλημα με ελαφρύ διάλειμμα
πράσινου σαπουνιού σε νερό. -Το προτιμώ από τα φυτοφάρμακα-.
Σκεπάζουμε το χώμα προσεκτικά για να μη πέσει νεροσάπουνο,
ψεκάζουμε τα φύλλα, σκουπίζουμε επισταμένως όπου χρειάζεται
και ξεβγάζουμε καταβρέχοντας καλά.

Φούλι όμως θυμάμαι στο πατρικό να ονομάζει η μητέρα ένα πράσινο θάμνο,
με μεγάλα λίγο χνουδωτά φύλλα με περίεργη μυρωδιά
και μικρά λευκορόζ άνθη με γλυκό δυνατό άρωμα.
  Σε αναζήτηση εκείνου του φυτού το βρήκα με το όνομα
 "Clerodendrum chinense "Pleniflorum"
κληρόδενδρο 
 και το θυμάμαι ακριβώς έτσι

  ή  ματωμένη καρδιά. 
"Θα το συναντήσουμε σε λίγους παλιούς κήπους στη παραμεσόγειο χώρα"
 Όπως βλέπετε τα άνθη του είναι ίδια με αυτά που έχει το μπουγαρίνι
αλλά σε λευκορόδινο χρώμα.

Το δικό μου μπουγαρίνι εκτάκτως μου χάρισε ένα άνθος τον χειμώνα,

για την φροντίδα και τη ζεστασιά που του παρείχα.
Σήμερα είναι στην αυλή γεμάτο πετάγματα και μπουμπούκια.

Πληροφορίες για τα αγαπημένα μου γιασεμιά θα βρείτε εδώ.

 

Ο "Μάης" των αγαπημένων!!!

 

Κάθε Πρωτομαγιά ο πατέρας φέρνει τον "Μάη" από το πατρικό.
Κόβει πασχαλιές και τριαντάφυλλα 
και νωρίς νωρίς.....το μεσημέρι:) μας τα φέρνει.
Επειδή θα αργήσει και φέτος σας δείχνω τον περσινό,

αφού κρατάει πάντα φρέσκος και ζωντανός σαν την αγάπη του.

Περιμένουμε να μας φέρει και φέτος και του χρόνου..........

Φέτος όμως ήρθε κι άλλος "Μάης" από το βράδυ.
Ο θείος ο αγαπημένος, σαν άλλος πατέρας πάντα τρυφερός και ευσυγκίνητος,
μου έφερε μία αγκαλιά μαγιάτικα τριαντάφυλλα από την αυλή του.
Να είναι καλά οι αγαπημένοι μας που είναι κοντά και μακριά
 και να τους χαιρόμαστε!

Καλή Πρωτομαγιά

Καλό μήνα