μερικές φορές μας αγγίζουν
και κάποιες φορές μας χαράζουν.
Είμαι σίγουρη ότι έτσι χάραξε πολλούς
η ξαφνική και αναπάντεχη απώλεια του Γκιώνη πριν ένα χρόνο.
Με λίγα λόγια!
Με πολύ αγάπη!
Με όμορφες μνήμες!
Με απέραντο σεβασμό!
Στον Γκιώνη που μας βλέπει από ψηλά.
Υγ. Η ειρωνία και ευτυχία Γκιώνη μου είναι,
ότι είμασταν φίλοι στον τοίχο της ζωής όπου όλα είναι xειροπιαστά,
γι αυτό δεν χρειάστηκε να γίνουμε στον τοίχο του fb,
όπου μπλέκονται τα αληθινά με τα ψεύτικα.
Η αλήθεια όμως είναι ότι τώρα μου κακοφαίνεται
που δεν μπορώ πλέον σε εκείνο τον τοίχο με τους φίλους,
να αφήσω ένα "Πρίγκηπα της νύχτας" στη μνήμη σου
και να σου πω ότι μου λείπει ο φίλος μου ο Γκιώνης.
Εσύ που αγαπούσες τα λουλούδια, μου έμαθες
ότι το νυχτολούλουδο το λένε Κέστρον ή Πρίγκηπα της νύχτας.
Εσύ που αγαπούσες τα λουλούδια, μου έμαθες
ότι το νυχτολούλουδο το λένε Κέστρον ή Πρίγκηπα της νύχτας.